Sunday 21 October 2012

35η Ανάρτηση. Birthday Girl!!!

Την Δευτέρα που μας πέρασε ήταν τα γενέθλια μου.

Για να είμαι ειλικρίνης τα σιχαίνομαι! Και δεν έχει να κάνει με το 'αχ, μεγαλώνω!' 'άχ, γερνάω!' Στο κεφάλι μου, τα γενέθλια είναι κάτι πολύ πολύ προσωπικό που πρέπει να τα γιορτάζεις με τον εαυτό σου και όχι με χορούς και πανηγύρια. Δεν ξέρω γιατί νιώθω έτσι. Θεωρώ τα γενέθλια ως μια ημέρα  που θα πρέπει να την περνάς προσπαθώντας να σκεφτείς τι πήγε καλά, τι θα αλλάξεις από εδώ και στο εξής. Κάτι σαν ανασκόπηση... Μια μέρα να θέσεις καινούριους στόχους...

Το πιο πιθανό είναι να μην υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θα συμφωνήσουν μαζί μου... Φαντάζομαι τα ιδανικά γενέθλια να τα περνάω στο σπίτι μου, στο ημίφως κεριών, με την αγαπημένη μου μουσική να σκέφτομαι, να γράφω, να μιλάω στον εαυτό μου...

Τέσπα, τα φετινά γενέθλια απείχαν μακράν της επιθυμίας μου καθότι πήγα στο γραφείο στις 8.30 και έφυγα στις 21.30! Παράπονο δεν έχω, το κλείσαμε το 12ωρο για μια ακόμη φορά!

Αυτή είναι η κάρτα που μου πήραν οι συνάδελφοι μου! Κρέμασαν και μπαλόνια στους τοίχους!




Monday 15 October 2012

34η Ανάρτηση. Δεν θα ξαναδώ ΕΤ3.

Δεν θα ξαναδώ ΕΤ3! Ε μα δεν μπορώ.... Μετά πέφτω σε κατάθλιψη από την νοσταλγία...

Τις προάλλες είδα διάφορα επεισόδια της εκπομπής 'Του Νερού τα Παραμύθια' που διαδραματιζόταν σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Και σαν παιδί της επαρχίας που έτυχε να περάσει όλη την μέχρι στιγμής ενήλικη ζωή του σε αστικά κέντρα, αγαπώ πολύ την επαρχία με όλες της τις ιδιαιτερότητες.

Κοροϊδευτικά πολλοί λένε το "χωριό σου!". Εγώ αγαπώ πολύ το "χωριό" μου και είμαι πολύ πολύ περήφανη που μεγάλωσα σε αυτό το "χωριό". Τι και αν γεννήθηκα στην Αθήνα, τι και αν μένω στο Λονδίνο, το "χωριό" μου δεν το αλλάζω με κανένα μέρος στον κόσμο!


Εκεί μένει η οικογενειά μου, οι φίλοι μου, οι άνθρωποι που αγαπώ και με αγαπούν. Είναι εκεί που μπορώ να περπατήσω ανέμελη στο δάσος παρέα με τον παππού μου και να μην με ανησυχεί τίποτα... Ως δια μαγείας όλα να έχουν εξαφανιστεί...



Αχ βρε ΕΤ3 τι μου έκανες! Κάθομαι και βλέπω φωτογραφίες και είμαι σίγουρη ότι μια μέρα θα επιστρέψω. Φυσικά και θα επιστρέψω. Πέρασα τα σημαντικότερα χρόνια της ζωής μου εκεί: τα παιδικά και τα εφηβικά μου χρόνια.


Το "χωριό" μου είναι το καλύτερο μέρος στον κόσμο και αυτό γιατί είναι το δικό ΜΟΥ "χωριό"!!!

Sunday 14 October 2012

33η Ανάρτηση. Ένα 'ελαφρύ' πρωινό...

Πρωϊνό: Όπως λέει και η φίλη μου η Αθηνά η διαιτολόγα, είναι το σπουδαιότερο γεύμα της ημέρας. Για αυτό αποφάσισα να ακολουθήσω κατά γράμμα την συμβουλή της και να 'επενδύσω' σε ένα καλό πρωινό!

Οφείλω βέβαια να ομολογήσω ότι τις καθημερινές προτιμώ τον ύπνο από το φαγητό. Δηλαδή, προτιμώ να κοιμηθώ 10-15 λεπτά παραπάνω και να πάρω κάτι μαζί μου την ώρα που τρέχω να προλάβω το τρένο για να φάω. Γούστα είναι αυτά!

Φροντίζω αυτή μου την αδυναμία στον ύπνο να μην την λέω στη διαιτολόγο της παρέας γιατί εκνευρίζεται και με κατσαδιάζει...

Το πρωινό σήμερα ήταν τεράστιο και πεντανόστιμο. Φάγαμε το τυπικό αγγλικό πρωινό (ναι αυτό με το μπέικον, τα μανιτάρια, τα φασόλια και τα αυγά) με βάση pancake! 



Νομίζω ότι στις φωτό μπορείτε να διακρίνετε για τα καλά για τι μέγεθος μιλάμε! Γίγας!


Και επείδη πιστεύουμε βαθιά(!) στη σπουδαιότητα του πρωινού, είπαμε μετά το αλμυρό να ακολουθήσει και γλυκό!  pancake με αχλάδια, παγωτό βανίλια και κανέλα! 



Αχ! Σε λίγο θα κατρακυλάω στις πλαγιές!

Friday 12 October 2012

32η Ανάρτηση. Ολυμπιακοί Αγώνες 2012

Τις προάλλες είπα να καθαρίσω το δωμάτιο μου και κυρίως ότι έπιπλο έχει συρτάρια. Γιατί έχω την συνήθεια να αποθηκεύω δεκάδες- εκατοντάδες άχρηστα πραγματάκια τα οποία στο τέλος γίνονται ένας τεράστιος όγκος που μπερδεύεται με τα χρήσιμα με αποτέλεσμα να καταλήγω να πετάω στα σκουπίδια χρήσιμα και άχρηστα!

Εν πάση περιπτώσει, σήμερα καθώς καθάριζα εντόπισα Το εισιτήριο των Ολυμπιακών Αγώνων (ένα και μοναδικό, σε άλλο αγώνισμα δεν πήγα δυστυχώς) της κωπηλασίας.

Τι λέτε? Να το κρατήσω ως ενθύμιο?



Σας είπα ότι ετοιμάζομαι για εθελόντρια στους χειμερινούς Ολυμπιακούς αγώνες?!?

Tuesday 9 October 2012

31η Ανάρτηση. Δαμάζοντας τα κύματα!

Πήραμε την μεγάλη απόφαση να πάμε για σέρφινγκ. Νωρίς νωρίς το θυμηθήκαμε... ένα ολόκληρο καλοκαίρι πέρασε για να καταλήξουμε να κολυμπάμε στα κρύα νερά της Βόρειας Θάλασσας το φθινόπωρο!!


Ε, αφού όλοι συμφώνησαν τι να κάνω και εγώ είπα το μεγάλο ΝΑΙ! Αλλά μάλλον στο κεφάλι μου υπάρχει ο δικός μου προσωπικός κόσμος γιατί ούτε κατά διάνοια δεν μπορούσα να φανταστώ το μέγεθος των κυμάτων της θάλασσας. Μαθημένη βλέπετε στις ελληνικές θάλασσες (που σιγά να μην υπάρχουν καλύτερες), πίστευα ότι θα αντικρύσω ένα ελληνικό φθινοπωρινό σκηνικό. 
Κούνια που με κούναγε!


Το πρώτο σοκ ήταν όταν έπρεπε να βγάλω τα ζεστά μου ρουχαλάκια και να φορέσω την παγωμένη και υγρή στολή!! Λέω στον εαυτό μου: 'Μπορείς! Μην το βάζεις κάτω τόσο εύκολα!' Το δεύτερο σοκ ήρθε με την είσοδο στο νερό..Η καρδιά μου ίσως και να σταμάτησε μερικά δευτερόλεπτα!


Έπειτα από αυτό, το χάος! Το κρύο δεν με απασχόλησε ξανά γιατί είχα άλλα προβλήματα. Να κουβαλάω την σανίδα, να έχω τον νου μου να μην χτυπήσω κανέναν από την ομάδα, να προσπαθώ να ισορροπήσω και να μην πνιγώ! Αχ αυτά τα κύματα! Αδυσόπητα!! 4 ώρες κοπανιόμουνα! Και ήπια τόσο πολύ νερό!


Δεν θέλετε να ξέρετε πως ξύπνησα το επόμενο πρωί! Μελανιασμέμη παντού και μόλις και μετά βίας μπορούσα να περπατήσω...

Έχουμε ήδη κλείσει την επόμενη εξόρμηση!!!
Ανυπομονώ!

Sunday 7 October 2012

30η Ανάρτηση. Cromer!!!

Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο επισκέφθηκα για πρώτη φορά το Cromer ένα μικρό ψαροχώρι κοντά στο Norfolk και στο Norwich.

Το γνωστό παρεάκι λοιπόν, Παρασκευή βράδυ μαζευτήκαμε στο σταθμό, πήραμε το τρένο και μετά από 3 ολόκληρες ώρες ταξιδού φτάσαμε στο Cromer για να περάσουμε ένα σαββατοκύριακο δίπλα στη φύση...


Είναι απίστευτο το πόση ηρεμία μπορεί να προσφέρει η φύση! Γαληνέυει η ψυχή σου και ως δια μαγείας ' αδειάζει' το μυαλό σου από τις άσχημες σκέψεις της καθημερινότητας... 




Είχαμε μπροστά μας το πράσινο των λιβαδιών και το μπλε της θάλασσας...
Απίστευτη ομορφιά τοπίου!


 Η αλήθεια είναι ότι πήγαμε στο Cromer καθότι παραθαλάσσιο και ιδανικός προορισμός για σέρφινγκ!!!

Υ.γ Δεν πτοηθήκαμε από τις χαμηλές θερμοκρασίες και το τολμήσαμε! Κάναμε σέρφινγκ, ήπιαμε μπόλικο νερό και βγάλαμε μπόλικες φωτογραφίες.

Έρχονται σε επόμενη ανάρτηση!