Tuesday 27 August 2013

68η Ανάρτηση. ΠΑΟΚ και δεν είμαι καλά!!!

Σήμερα είναι ο αγώνας της ομαδάρας με την Σάλκε!

     Έχουμε ήδη κλείσει τραπέζι σε ελληνικό 'καφενείο' και πάμε να στήσουμε κερκίδα!

http://roadstory.gr/wp-content/uploads/2013/04/paok-011.jpg

Καλή επιτυχία ΠΑΟΚ μας!!!

Friday 23 August 2013

67η Ανάρτηση. Off to Norway!!!

Καθότι η Δευτέρα είναι αργία στη Μεγάλη Βρετανία  και εκμεταλευόμενη το 3ημερο είπαμε με την παρέα να πάμε μέχρι το Όσλο.


 

Θα τα πούμε την Τρίτη με πολλές φωτό και νέα από τις περιπέτειές μας!

Σας φιλώ γλυκά!  
Farvel!!!

Sunday 18 August 2013

66η Ανάρτηση. Happy Birthday Gabriella!

Τις προάλλες ήμουν καλεσμένη στο πρώτο παιδικό πάρτυ από τότε που έφτασα στο Λονδίνο.

Ήταν τα δεύτερα γενέθλια της κόρης μιας συναδέλφου και είπα να παώ. Ένα σας λέω: ο απόλυτος πανζουρλισμός!!! 27 παιδάκια να παίζουν, να τρέχουν, να τσιρίζουν!

Μετά από 1.5 ώρα έφυγα με πονοκέφαλο!

Τουλάχιστον η τούρτα ήταν τέλεια και από γεύση και από εμφάνιση!!!

Δείτε την πιο ωραία τούρτα για παιδικό πάρτυ

Saturday 10 August 2013

65η Ανάρτηση. Πέρασα




Περπατώ και νυχτώνει.
Αποφασίζω και νυχτώνει.
Όχι, δεν είμαι λυπημένη.
Υπήρξα περίεργη και μελετηρή.
Ξέρω απ’ όλα. Λίγο απ’ όλα.

Τα ονόματα των λουλουδιών όταν μαραίνονται,
πότε πρασινίζουν οι λέξεις και πότε κρυώνουμε.
Πόσο εύκολα γυρίζει η κλειδαριά των αισθημάτων
μ’ ένα οποιοδήποτε κλειδί της λησμονιάς.
Όχι, δεν είμαι λυπημένη.

Πέρασα μέρες με βροχή,
εντάθηκα πίσω απ’ αυτό το συρματόπλεγμα
το υδάτινο υπομονετικά και απαρατήρητα, όπως ο πόνος των δέντρων
όταν το ύστατο φύλλο τούς φεύγει
κι όπως ο φόβος των γενναίων.
Όχι, δεν είμαι λυπημένη.

Πέρασα από κήπους, στάθηκα σε συντριβάνια
και είδα πολλά αγαλματίδια να γελούν σε αθέατα αίτια χαράς.
Και μικρούς ερωτιδείς, καυχησιάρηδες.
Τα τεντωμένα τόξα τους βγήκανε μισοφέγγαρο σε νύχτες μου και ρέμβασα.
Είδα πολλά και ωραία όνειρα και είδα να ξεχνιέμαι.
Όχι, δεν είμαι λυπημένη.

Περπάτησα πολύ στα αισθήματα, τα δικά μου και των άλλων,
κι έμενε πάντα χώρος ανάμεσά τους να περάσει ο πλατύς χρόνος.
Πέρασα από ταχυδρομεία και ξαναπέρασα.
Έγραψα γράμματα και ξαναέγραψα
και στο θεό της απαντήσεως προσευχήθηκα άκοπα.
Έλαβα κάρτες σύντομες: εγκάρδιο αποχαιρετιστήριο από την Πάτρα και κάτι χαιρετίσματα από τον Πύργο της Πίζας που γέρνει.
Όχι, δεν είμαι λυπημένη που γέρνει η μέρα.

Μίλησα πολύ. Στους ανθρώπους, στους φανοστάτες, στις φωτογραφίες.
Και πολύ στις αλυσίδες.
Έμαθα να διαβάζω χέρια και να χάνω χέρια.
Όχι, δεν είμαι λυπημένη.

Ταξίδεψα μάλιστα. Πήγα κι από δω, πήγα κι από κεί…
Παντού έτοιμος να γεράσει ο κόσμος.
Έχασα κι από δω, έχασα κι από κει.
Κι από την προσοχή μου μέσα έχασα κι απ’ την απροσεξία μου.
Πήγα και στη θάλασσα. Μου οφειλόταν ένα πλάτος.
Πες πως το πήρα. Φοβήθηκα τη μοναξιά και φαντάστηκα ανθρώπους.
Τους είδα να πέφτουν απ’ το χέρι μιας ήσυχης σκόνης, που διέτρεχε μιαν ηλιαχτίδα κι άλλους από τον ήχο μιας καμπάνας ελάχιστης.
Και ηχήθηκα σε κωδωνοκρουσίες ορθόδοξης ερημίας.
Όχι, δεν είμαι λυπημένη.

Έπιασα και φωτιά και σιγοκάηκα.
Και δεν μου ‘λειψε ούτε των φεγγαριών η πείρα.
Η χάση τους πάνω από θάλασσες κι από μάτια, σκοτεινή, με ακόνισε.
Όχι, δεν είμαι λυπημένη.

Όσο μπόρεσα έφερ’ αντίσταση σ’ αυτό το ποτάμι όταν είχε νερό πολύ, να μη με πάρει, κι όσο ήταν δυνατόν φαντάστηκα νερό στα ξεροπόταμα και παρασύρθηκα.
Όχι, δεν είμαι λυπημένη. Σε σωστή ώρα νυχτώνει.

Κική Δημουλά

Friday 2 August 2013

64η Ανάρτηση. F1 Grand Prix in Silverstone

Όπως σας είχα υποσχεθεί (αν και έχει περάσει ένας μήνας) θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μερικές από τις στιγμές μου στο Grand Prix του Silverstone.

Ήταν μια μοναδική εμπειρία που εύχομαι να μπορέσω να την ξαναζήσω. Όλα κανονίστηκαν μέσω της δουλειάς και είμασταν καλεσμένοι της Ferrari στο Paddock Club! Μεγαλεία που λέτε!


Πατήστε εδώ για να δείτε και τις υπόλοιπες φωτογραφίες.